Willkommen bei Evanor Avaris & Mitchell Barkley

Stadt ohni Farbe

I loufe dür d Stadt, wo mir zäme viu erläbt hei.
D Gass isch glych, aber alles fühlt sich angers a.
D Fänschter glänze, ds Läbe isch unterwägs,
aber für mi ischs wie e Fium, wo ohni mi ablouft.

Stadt ohni Farbe – i loufe dür d Gass
u jede Schritt zeigt mir, was gsi isch und was passt.
Was früecher glänzt het, het hüt keis Liecht meh,
sit du nümme da bisch – tuet’s i mir inne weh.

Im Café, wo du früecher gseit hesch: „Da ischs guet“,
sitzt hüt e Maa mit sim Läptop u läärem Blick.
Dr Duft isch glych, ds Tassli isch warm, aber z Härz blibt stiu
– wie e Ort, wo nüt me passiert.

Stadt ohni Farbe – i loufe dür d Gass
u jede Schritt zeigt mir, was gsi isch und was passt.
Was früecher glänzt het, het hüt keis Liecht meh,
sit du nümme da bisch – tuet’s i mir inne weh.

I gseh ds Tram, i gseh d Läde, i gseh z aute Kino, u aues isch da –
aber s füheut sech nümme gliich a.
Nüt het sich veränderet – und grad das tuet weh,
wenn z Läbe glych isch – aber i spüre, dass öppis fäut.

I ha so viu gseh, aber nid aues verstange.
I trage di i mir – i jedere Minute, i jedere Stung.

Stadt ohni Farbe – i loufe dür d Zyt,
u i trage di mit mir, wie e Teil, wo blibt.
Was früecher häu isch gsi, het hüt es blasses Gsicht,
aber i laufe glych witer – mit dir i mir u mit vieu Zueversicht.

Aus dem Album: „Stadt ohni Farbe“